Ahimsa – De Gouden Regel
We leven in een intens tijdperk waarin het bewustzijn zich razendsnel ontwikkelt. Tegelijkertijd legt deze snelheid een even intense staat van onbalans bloot, waarin vele lagen van kwetsbaarheid in zowel stedelijke als landelijke gemeenschappen aan het licht komen. Met de komst van globalisering is de kern van menselijk geluk, liefde en zorgzaamheid ernstig aangetast. En met deze aangetaste kern is de menselijke samenleving geleidelijk achteruitgegaan. In deze staat van verval zijn we vervreemd geraakt van onze wortels – voorouderlijke, seizoensgebonden, geografische en archeologische. Deze wortels zijn onze primaire bron voor de voeding van lichaam, geest en ziel. Om de harmonie in onze culturen, gemeenschappen en in onszelf te herstellen, moeten we vrede koesteren. Om dat te doen, moeten we een leven van ahimsa (geweldloosheid) herwinnen als de allerbelangrijkste prioriteit van onze tijd.
Ieder van ons draagt de zelforganiserende energie van ahimsa in zich. Om het wereldwijde bewustzijn te verschuiven naar een geesteshouding van vrede, moeten we allereerst vrede in onszelf bereiken. Door genezing te begrijpen als een voortdurend proces, de altijd genererende energie van heelheid, kunnen we een leven leiden dat vrij is van ziekte en wanhoop.
Ayurveda leert ons dat we altijd heel zijn – met ziekte, zonder ziekte, met wanhoop, zonder wanhoop, met pijn en zonder pijn. Vrede is de absolute vrijheid van alle vormen van wanorde en ieder van ons draagt deze scheppende kracht in zich; ongeacht onze karmische problemen, blijft de vrede onaangetast en onverbroken in het menselijk hart. De moeilijkheid om innerlijke harmonie te bewaren is geen tekortkoming van ahimsa. Hoeveel vrede we koesteren, hangt af van onze relatie met de geest, die gevormd wordt door hoe we reageren op geconditioneerde herinneringen.
We versterken ahimsa door het cultiveren van zelfbewustzijn. Om vrede te voeden, moeten we eerst de geest helen. Door ons af te stemmen op dit proces onthullen we de verborgen holte van onopgeloste verlangens, angsten, zwakheden en pijn – overgedragen van generatie op generatie, van leven op leven. Deze openbaring van onopgeloste negativiteit geeft ons de kans om te helen en de onveranderlijke gave van ahimsa terug te winnen, die klaarstaat om door ons geopend te worden. Het succesvolle resultaat van deze heling is het realiseren van onze natuurlijke staat van vrede. Het is cruciaal om aanwezig te zijn in het helingsproces, hoe onverwacht en uitdagend het ook mag zijn. Het proces is vaak moeilijk onder ogen te zien, omdat het niet zo fraai is. Het bevat in de kern dat deel van onze reis dat verborgen is, die 'vastzittende' en vastgelopen toestand die losgeschud en ontmoedigd moet worden. Als we in staat zijn om dat verborgen deel van onze reis rechtstreeks onder ogen te zien, openen we ons voor de geest en vinden we vastberadenheid.
Een eenvoudige oefening die mij in mijn donkerste uren heeft geholpen, is de volgende: ik zoek iets om dankbaar voor te zijn; een boom vol licht, een vriend die me te hulp schiet; een vogel in de vlucht, een vrolijke wolk die voorbij drijft; kijken naar een foto van het liefdevolle gezicht van mijn moeder. Toegegeven, deze omslag is moeilijk als we vastzitten, onrustig en verlamd door angst, onrust of hopeloosheid. Maar Moeder Natuur reikt altijd naar ons uit, trekt ons naar buiten. Wees er gewoon. Open je ogen en maak contact met haar. Zodra we haar licht zien en de liefde van de natuur in onze ziel voelen stromen, kunnen we de volgende stap zetten.
Beschouw moeilijkheden en tegenslagen, pijn en angst als onderdeel van karmische groei, en niet als onrecht of oneerlijkheid. Ahimsa gaat over niemand de schuld geven, niets. We genezen wanneer we een heldere intentie kunnen uitspreken om onze reis te eren, hoe die zich ook ontvouwt. Uitdagingen zijn er in overvloed, maar de oplossing is voor ons allemaal hetzelfde. Maak vrede je allerbelangrijkste prioriteit. Met andere woorden, maak je geest los en doe het toegewijde werk om innerlijke harmonie te creëren – Ahimsa! Hoe snel kunnen we ons herinneren: "Ik ben Ahimsa" als we neergeslagen worden? Sta dan weer op en streef ernaar liefde voort te brengen door Ahimsa de ruimte te geven die ze in je nodig heeft om te ontwaken en te stromen.
Door ahimsa te leven, leren we dat vrede niet afhangt van gunstige omstandigheden, van wat we eten, wat we denken of zelfs wat we zeggen. Vrede gaat over het leren overstijgen van disharmonie, wanorde, ziekte en wanhoop door te reiken naar die innerlijke vlam, het onherroepelijke, onvergankelijke licht dat alle leefomstandigheden herdefinieert. Vrede gaat over het vertrouwd raken met de vleselijke grond van giftige, rotte botten. Vrede geeft zijn eigen antwoord door ons heen zodra we gecentreerd blijven in zijn veld. Ahimsa is voedende vrede. Het gaat over het koesteren, accepteren, geven, verzorgen en beschermen van deze serene ruimte van het Ene Zelf dat we allemaal delen. Deze vrede brengt de grootste liefde voort. Mijn Vedische voorouders begrepen liefde en vrede als fundamenteel voor de natuur. Ze erkenden dat harmonie alleen ontstaat door samenwerking met de natuur. Ze gaven zich over aan de natuur om te leren hoe ze een welvarend gemeenschapsleven konden onderhouden. Ze werkten hard aan het voeden van vrede en het laten bloeien van liefde. Door kruiden, wortels, vruchten en peulvruchten te oogsten zonder het bos of de dieren in hun gemeenschap te beschadigen, beschouwden ze hun dagelijkse taken als een heilige plicht om liefde in de grond te blijven zaaien. Ze wisten, wat wij nu herontdekken, dat de grootste waarde in het menselijk leven het koesteren van vrede is.